Zachtgeel bloeiende Monnikskap die sterk lijkt op Ac. Lycoctonum. De bloeiwijzes zouden iets langer zijn en ook langer bloeien. Mooi donkergroen, ingesneden blad.
Een voor mij nieuwe soort die ik in Kyrgyzstan voor het eerst gezien heb. Ik heb er verder nog geen ervaringen mee, ik heb wat zaden gezaaid, nu maar afwachten! Hopelijk leverbaar in 2017.
Mooi dondergroen blad, iets ronder dan Aconitum Arendsii, de bloemen zijn iets kleiner. Interessant door zijn late bloei, begint te bloeien als andere planten op hun retour zijn.
Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Witbloeiende Monnikskap met donkergroen, ingesneden blad en lange stelen. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in niet te felle zon.
Loopt uit met iets rood blad. Bloeit iets vroeger dan Aconitum ‘Arendsi’
Bijzondere kleur: veel bleker dan andere Monnikskappen. Het blad is mooi glanzend donkergroen en niet zo grof. Heel sierlijke plant door de onvertakte rechte bloemstelen. Voor een niet te droge plek, liefst een beetje uit de zon.
Variabele vormen van Aconogonon die tot voor kort onder Persicaria geschaard werden. Mooie solitairen die bloeiten met witte pluimen in de zomer. Het zaad van deze plant kreeg ik uit Kazachstan.
Zeer variabele planten die nauw verwant zijn aan Persicaria. Ik heb hier op de kwekerij een aantal verschillende planten onder dezelfde naam, we vermeerderen de plant die hier het stevigst staat en een mooie gevulde habitus heeft. Ik ben dus niet zeker van de naam, het zou ook nog Persicaria sericeum kunnen zijn.
Voorheen Persicaria genoemd. Mooie natuurlijke struikvormige planten met luchtige witte bloempluimen die aan zigzaggende stelen staan. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in volle zon of halfschaduw.
Persicaria polymorpha. Enorme plant, met grote witte pluimen. Moet een aantal jaren staan om tot volle wasdom te komen.
Voorheen Persicaria polymorpha. Deze steriele selectie zou iets kleiner blijven dan de soort maar 150 cm wordt hij wel. Bloeit met witte pluimen, na de bloei verkleuren de bloemen naar donkerrose. Woekert absoluut niet!
Zoethoutgras, oorspronkelijk uit Zuid-oost Azië waar het blad wordt gebruikt in salades en thee en de wortels worden gewokt. De smaak is als zoethout, anijsachtig, en vrij sterk.
Ontstaan in geïsoleerde vochtige bossen in Arizona, komt alleen daar voor. Zilverkaars met lichtgroen, drietallig blad en witte bloei aan lange stelen. Humusrijke grond in de schaduw.
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit rose knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!