Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Geel bloeiende zaailingen van Aconitum lycoctonum ssp moldavicum. De naamgeving van deze soort is nogal verwarrend, de plant wordt ook verkocht als Ac. vulparia, Ac. pyrenaicum en zelfs als Ac. septentrionale hoewel deze laatste blauw zou moeten bloeien. Hoe dan ook: dit is een mooie zachtgeel bloeiende plant die graag op zware, niet te droge grond staat. Houdt niet van de volle middagzon. Maakt grote pollen blad maar bloeit met lange, relatief bescheiden aren. Mooi!
Witbloeiende Monnikskap met donkergroen, ingesneden blad en lange stelen. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in niet te felle zon.
Loopt uit met iets rood blad, dat later groen verkleurt. Bloeit met de bekende blauwe Monnikskapbloemen. Bloeit iets vroeger dan Aconitum ‘Arendsii’ die soms een beetje mosterd na de maaltijd is.
Loopt uit met iets rood blad, dat later groen verkleurt. Bloeit met de bekende blauwe Monnikskapbloemen. Bloeit iets vroeger dan Aconitum ‘Arendsii’ die soms een beetje mosterd na de maaltijd is.
Synoniem: Aconitum lycoctonum ssp vulparia. Zachtgeel bloeiende Monnikskap met donkere stelen en donkergroen blad. Groeit het liefst in halfschaduw op humusrijke grond maar in onze leemgrond doen ze het ook in de zon prima.
Synoniem: Aconitum lycoctonum ssp vulparia. Zachtgeel bloeiende Monnikskap met donkere stelen en donkergroen blad. Groeit het liefst in halfschaduw op humusrijke grond maar in onze leemgrond doen ze het ook in de zon prima.
Zeer variabele planten die nauw verwant zijn aan Persicaria. Ik heb hier op de kwekerij een aantal verschillende planten onder dezelfde naam, we vermeerderen de plant die hier het stevigst staat en een mooie gevulde habitus heeft. Ik ben dus niet zeker van de naam, het zou ook Persicaria sericeum kunnen zijn.
Variabele soort die tot voor kort onder Persicaria geschaard werden. Mooie solitairen die bloeien met witte pluimen in de zomer. Het zaad van deze plant kreeg ik uit Kazachstan.
Persicaria polymorpha. Enorme plant, met grote witte pluimen die roze uitbloeien. Moet een aantal jaren staan om tot volle wasdom te komen maar is dan zeer indrukwekkend.
Voorheen Persicaria genoemd. Mooie natuurlijke, struikvormige planten met luchtige witte bloempluimen die aan zigzaggende stelen staan. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in volle zon of halfschaduw.
Voorheen Persicaria polymorpha. Deze steriele selectie zou iets kleiner blijven dan de soort maar 150 cm wordt hij wel. Bloeit met witte pluimen, na de bloei verkleuren de bloemen naar donkerroze. Woekert absoluut niet!
Zoethoutgras, oorspronkelijk uit Zuidoost Azië waar het blad wordt gebruikt in salades en thee en de wortels worden gewokt. De smaak is als zoethout, anijsachtig, en vrij sterk. Houdt van een vochtige standplaats.
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit roze knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!