Geel bloeiende zaailingen van Aconitum lycoctonum ssp moldavicum. De naamgeving van deze soort is nogal verwarrend, de plant wordt ook verkocht als Ac. vulparia, Ac. pyrenaicum en zelfs als Ac. septentrionale hoewel deze laatste blauw zou moeten bloeien. Hoe dan ook: dit is een mooie zachtgeel bloeiende plant die graag op zware, niet te droge grond staat. Houdt niet van de volle middagzon. Maakt grote pollen blad maar bloeit met lange, relatief bescheiden aren. Mooi!
Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Synoniem: Aconitum lycoctonum ssp vulparia. Zachtgeel bloeiende Monnikskap met donkere stelen en donkergroen blad. Groeit het liefst in halfschaduw op humusrijke grond maar in onze leemgrond doen ze het ook in de zon prima.
Mooie structuur met afgebroken geveerd blad, oftewel: kleine en grote, ingesneden blaadjes. Groeit mooi rechtop met een lange bloeiaar, de aar opent van beneden naar boven! Groeit op drogere kalkhoudendende grondsoorten, in de zon of halfschaduw.
Vrouwenmantel. Klassiek in combinatie met blauwe geraniums. Dauw en regen parelen op het blad. Goede snijbloem en ook zeer geschikt voor in de schaduw!
Prachtige zachtgele akelei uit het oostelijk deel van de Balkan waar hij groeit op goed afwaterende plekken, liefst een beetje uit de volle zon.
Tweejarige: het eerste jaar worden rozetten gevormd, het volgende jaar bloeit de plant met grote verticale aren met bruin-gele bloemen. Sterft meestal af na de eerste bloei maar soms houden ze het een paar jaar langer vol.
Geel Vingerhoedskruid. Tweejarige met zachtgele bloemen in kleine aren. Groeit op droge, stenige plekken in de zon.
Gele Echinacea met iets afhangende bloemblaadjes. Elegante, sterke planten die op drogere grond groeit dan E. purpurea.
Lichtgele bloemen met een donker hart die in groepjes aan dunne steeltjes hangen. Dit lijkt een teer plantje maar Epimediums zijn taai en sterk. Ideaal voor een donkere plek in de schaduw, liefst niet te droog. Bloeit na de zomer nogmaals!
Zacht geel-oranje bloemen aan dunne rode stelen. Het blad verkleurt naar donkerpaars tot zelfs zwart als de temperatuur in de winter daalt. Begin februari afknippen doet de bloemen beter uitkomen.
Geel bloeiende Epimedium die goed groeit. Goede wintergroene bodembedekker.
Goed groeiende bodembedekker die, eenmaal gevestigd, goed tegen droogte kan. Wintergroen. Groeit goed dicht met klein blad aan dunne steeltjes. Lijkt kwetsbaar maar is oersterk en taai. De bloei is heldergeel.
Zwavelgeel. Goede groeier, bodembedekker. De bladstelen lijken kwetsbaar maar zijn oersterk. In de winter terugknippen laat de (vroege) bloei beter zien.
Gevonden in Kirgizië maar de correcte naam is me niet duidelijk. Wordt hier ongeveer een meter hoog en bloeit met de bekende gele Wolfsmelk bloemen. Breidt zich ondergronds uit met korte worteluitlopers, daardoor geschikt voor bloemenweides? Genoemd naar de plek waar ik hem vond.
De meest roodbladige Wolfsmelk. In de schaduw wordt het blad iets groener.