Grote zilver geaderde bladeren met scherpe stekels. De bloemen zijn dezelfde als bij andere Acanthus-soorten: lange grove aren met witte bloemen met een auberginekleurig dakje erboven. Kan snel groeien maar bloeit dan vaak minder; plant ze op een niet te voedzame, kalkrijke plek.
Bijzondere kleur: veel bleker blauw dan andere Monnikskappen. Het blad is mooi glanzend donkergroen en niet zo grof. Heel sierlijke plant door de onvertakte rechte bloemstelen. Voor een niet te droge plek, liefst een beetje uit de zon.
Bekende blauwe Monnikskap die laat in het jaar, als andere planten al afsterven, begint te bloeien. Staat het liefst uit de felle zon.
Mooi donkergroen blad, iets ronder dan Aconitum ‘Arendsii’, de bloemen zijn iets kleiner. Interessant door zijn late bloei, begint te bloeien als andere planten op hun retour zijn.
Een voor mij nieuwe soort die ik in Kyrgyzstan voor het eerst gezien heb. Ik heb er verder nog geen ervaringen mee, ik heb wat zaden gezaaid, nu maar afwachten! De vermeerdering blijkt lastig, zeer beperkt leverbaar.
Geel bloeiende zaailingen van Aconitum lycoctonum ssp moldavicum. De naamgeving van deze soort is nogal verwarrend, de plant wordt ook verkocht als Ac. vulparia, Ac. pyrenaicum en zelfs als Ac. septentrionale hoewel deze laatste blauw zou moeten bloeien. Hoe dan ook: dit is een mooie zachtgeel bloeiende plant die graag op zware, niet te droge grond staat. Houdt niet van de volle middagzon. Maakt grote pollen blad maar bloeit met lange, relatief bescheiden aren. Mooi!
Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Witbloeiende Monnikskap met donkergroen, ingesneden blad en lange stelen. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in niet te felle zon.
Loopt uit met iets rood blad, dat later groen verkleurt. Bloeit met de bekende blauwe Monnikskapbloemen. Bloeit iets vroeger dan Aconitum ‘Arendsii’ die soms een beetje mosterd na de maaltijd is.
Synoniem: Aconitum lycoctonum ssp vulparia. Zachtgeel bloeiende Monnikskap met donkere stelen en donkergroen blad. Groeit het liefst in halfschaduw op humusrijke grond maar in onze leemgrond doen ze het ook in de zon prima.
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit roze knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!
Hoge zilverkaars, tot 180 cm!, met donker groen blad dat vooral op lichtere standplaatsen iets purper verkleurt. De bloemen zijn zo lang dat ze moeite hebben om rechtop te blijven staan en halverwege de aar doorbuigen.
Grote, schitterende planten die wat traag op gang komen. Het blad is glimmend groen en iets ingesneden, de bloemen staan aan lange stelen. De hoogste Zilverkaars in ons assortiment.
Misschien wel de mooiste Actaea. Sierlijke, enigszins hangende bloeiaren die bezet zijn met kleine witte bloemetjes. De aren zijn slank en staan aan dunne, vertakkende stelen waardoor de bloei elegant en transparant is. Groeit langzaam, het duurt wel even voor het een grote plant wordt.
Lage, compacte soort met rechte bloeiaren en een nette groeiwijze. Mooi donkergroen glimmend blad, heerlijk geurend!