Wondklaver. Inheemse plant, groeit op kalkrijke bodems in de duinen en in Zuid Limburg. Bolvormige bloeiwijze met geelwitte bloemen. Vormt eerst een bladrozet, pas later komen bloemstelen. Leuk op oude muurtjes!
Grijsgroen, grasachtig blad en grote gele stervormige bloemen. Stijlvolle plant voor schrale grondsoorten, houdt absoluut niet van natte voeten!
Geurende gele bloemen boven kleine pollen wintergroen, grasachtig blad. Groeit op goed doorlatende grond op een warme plek.
Prachtige geel bloeiende Baptisia met blauwgroen drietallig blad en lange aren met zachtgele vlinderbloemen. Makkelijke, langlevende planten die langzaam groeien maar ieder jaar mooier worden.
Alweer zo’n nieuwe Baptisia met een bijzondere kleurcombinatie. Deze is zachtgeel maar verbloeit naar lilarose.
Deze Baptisia bloeit warmgeel, uiteindelijk verkleuren de bloemen naar een soort warm oranjebruin. Zoals alle Baptisia’s hebben ze even nodig om op gang te komen, niet verplanten!
Voor het eerst hebben we dit jaar planten van deze soort. Het is de laagste Baptisia, doordat de stelen overhangen wordt de plant niet hoger dan zo’n 60 cm. De bloei is crèmegeel. Groeit langzaam.
Makkelijk groeiende Baptisia, een stuk sneller dan de B. australis cultivars. Bloeit rijk, de bloemen zijn knalgeel. De zaadpeulen zijn opvallend rond.
Lichtgele bloemen met een donker hart die in groepjes aan dunne steeltjes hangen. Dit lijkt een teer plantje maar Epimediums zijn taai en sterk. Ideaal voor een donkere plek in de schaduw, liefst niet te droog. Bloeit na de zomer nogmaals!
Zacht geel-oranje bloemen aan dunne rode stelen. Het blad verkleurt naar donkerpaars tot zelfs zwart als de temperatuur in de winter daalt. Begin februari afknippen doet de bloemen beter uitkomen.
Geel bloeiende Epimedium die goed groeit. Goede wintergroene bodembedekker.
Goed groeiende bodembedekker die, eenmaal gevestigd, goed tegen droogte kan. Wintergroen. Groeit goed dicht met klein blad aan dunne steeltjes. Lijkt kwetsbaar maar is oersterk en taai. De bloei is heldergeel.
Zwavelgeel. Goede groeier, bodembedekker. De bladstelen lijken kwetsbaar maar zijn oersterk. In de winter terugknippen laat de (vroege) bloei beter zien.
Gevonden in Kirgizië maar de correcte naam is me niet duidelijk. Wordt hier ongeveer een meter hoog en bloeit met de bekende gele Wolfsmelk bloemen. Breidt zich ondergronds uit met korte worteluitlopers, daardoor geschikt voor bloemenweides? Genoemd naar de plek waar ik hem vond.
De meest roodbladige Wolfsmelk. In de schaduw wordt het blad iets groener.
Roodbladige wolfsmelk met iets E. x martinii bloed, daardoor iets kleiner en met iets smaller blad. Geelgroene bloemen die goed afsteken tegen het jonge rode blad. Houdt z’n blad in de winter, daardoor soms kwetsbaar voor schrale oostenwind. Wenst daarom een beetje een beschut plekje.