Karthuizer Anjer. Komt hier en daar nog in het wild voor. Kleine pollen grasachtig blad en kleine, felgekleurde bloemen. Niet erg standvastig maar leuk in een losse beplanting of bloemenweide.
Langzame groeier met zachtrose bloemen in grote losse aren. De wortels van deze plant zijn wit, vandaar de soortnaam albus. De nederlands naam Vuurwerkplant dankt de plant aan de etherische olie de hij afscheidt. Bij warm windstil weer verdampt de olie en ontbrandt dan makkelijk. De plant heeft er verder geen last van.
De witbloeiende Vuurwerkplant. Voor een warme, kalkrijke plek met veel ruimte, ze kunnen slecht tegen concurrentie. De plant scheidt een olie af die bij warm windstil weer makkelijk brandt, vandaar de Nederlandse naam.
Opgekweekt uit zaad uit Kyrgyzstan. Waarschijnlijk een synoniem van Dictamnus albus, zie aldaar.
Sensationele planten met hoge witte aren. Helaas zeer moeilijk te kweken, niet bestand tegen onze natte winters. Kou is geen probleem, zelfs noodzakelijk om tot bloei te komen maar ze moeten absoluut droog en ‘s zomers warm staan. Erg lastig in ons klimaat maar ja, die bloemen! Wie durft?
Zeer rijk bloeiende plantjes met kleine composietbloemetjes die roze openen en daarna wit verbloeien. Verdraagt absoluut geen vocht in de winter maar bloeit zo makkeijk dat we dat maar voor lief nemen.
Stevige cultivar met dikke donkerblauwe stelen en grijsgroen blad. De bloemen zijn prachtig blauw en trekken massa’s bijen. Mooie winterstructuur! Houdt niet van natte voeten.
Zilverkleurig blad met groene tekening en donkere stelen. De buitenste bloemblaadjes (sepalen) zijn scherp gepunt en spectaculair blauw. Zeer verleidelijk maar pas op: Eryngiums houden niet van natte voeten en eisen een kalkrijke standplaats! Voor een goed afwaterende standplaats (ergens op een berg ofzo) in lichte klei of leemgrond.
Prachtige blauwe distel met zilvergroen, gestekeld blad en ijle, ver afstaande bloemen met felblauwe kelkbladeren. Houdt van warmte en droge grond.
Distelachtige voor een zonnige warme plek en een niet te zware grondsoort. Blauwgroene stelen, gepunt blad.
Wolfsmelk met in ieder geelgroen bloemetje een donker oogje. Het blad is grijsgroen en blijft ‘s winters aan de plant. Staat het liefst in de zon, een beetje schaduw mag, en graag op goed afwaterende grond.
Grote planten met grijsgroen blad en dikke stelen met zware bloemtrossen. De bloemen zijn zuiver geelgroen, zonder donkere vlekken. Groeit op goed drainerende grondsoorten. Mooie structuur en wintergroen!
Een witbloeiende Euphorbia! Kleine witte bloemetjes staan aan vertakkende lange stelen. Het blad is klein en donkergroen. Extreem goed bestand tegen droogte.
Verbetering van E. ‘Fireglow’, deze woekert minder. Gele bloemen met zeer grote feloranje schutbladeren en rode stelen. Bloeit in het late voorjaar en dan zijn er niet veel bloemen in deze kleur!
Indrukwekkende planten uit het Middelandse Zee gebied met diep ingesneden blad en grote bolvormige, gele bloemtrossen. Bij ons niet altijd winterhard, ze houden van droge, goed drianerende grond en een warme plek.