Wolfsmelk met in ieder geelgroen bloemetje een donker oogje. Het blad is grijsgroen en blijft ’s winters aan de plant. Staat het liefst in de zon, een beetje schaduw mag, en graag op goed afwaterende grond.
Compact groeiende Euphorbia met vrij smal, lichtgrijsgroen blad met een iets paarse zweem.
Grote planten met grijsgroen blad en dikke stelen met zware bloemtrossen. De bloemen zijn zuiver geelgroen, zonder donkere vlekken. Groeit op goed drainerende grondsoorten. Mooie structuur en wintergroen!
Een witbloeiende Euphorbia! Kleine witte bloemetjes staan aan vertakkende lange stelen. Het blad is klein en donkergroen. Extreem goed bestand tegen droogte.
Fijn geveerd blad dat in de herfst mooi oranje-geel verkleurt. De bloemen zijn natuurlijk geel met een beetje groen. Voor een moeilijke droge plek; groeit overal.
Verbetering van E. ‘Fireglow’, deze woekert minder. Gele bloemen met zeer grote feloranje schutbladeren en rode stelen. Bloeit in het late voorjaar en dan zijn er niet veel bloemen in deze kleur!
Houdt van goed doorlatende grond, droogte en/of een beetje schaduw worden goed verdragen. Een perfecte plant om een vasteplantenborder mee op te vrolijken in het voorjaar, bloeit in een tijd dat er verder niet veel te beleven is. Na de bloei kan de plant wat rommelig worden.
Roodbladige vorm van Euph. polychroma. Het blad blijft ook na de bloei mooi rood. Kan goed tegen droogte en tegen winterse oostenwind.
Roodbladige vorm van Euph. polychroma. Kan goed tegen droogte en tegen winterse oostenwind.
Zandwolfsmelk. Een variëteit van de inheemse Zandwolfsmelk die behoorlijk afwijkt van het origineel: veel stevigere stelen en daardoor ook iets hoger. Smal blad en in het najaar (!) zachtgele stervormige bloemetjes. Voor droge, zanderige standplaatsen.
Mooie, laat- en langbloeiende Euphorbia die bodembedekkend groeit. Blijft laag en heeft smal blad, ideaal om tussen andere planten te laten groeien. Bladhoudend in de winter, daardoor (?) soms wat kwetsbaar voor vorst. Misschien voor de winter terugknippen?
Indrukwekkende planten uit het Middelandse Zee gebied met diep ingesneden blad en grote bolvormige, gele bloemtrossen. Bij ons niet altijd winterhard, ze houden van droge, goed drianerende grond en een warme plek.
Mooie ijle groeiwijze en toch een opvallende bloei: geelgroene bloeiwijzes aan dunne stelen, verkleurt na de bloei naar bruin. Het blad is dun en fijn. Groeit op lichte grondsoorten in de volle zon.
Gras met een fijne structuur, smal groen blad met in de zomer daarboeven opvallend oranjebruine bloeihalmen die zorgen voor een mooi tweekleurig effect. Houdt van droge grondsoorten.
Zwenkgras. Gras met een fijnbladige structuur. De bloemstelen verschijnen in mei en hebben een iets rode kleur. In de nazomer krijgt ook het blad deze kleur, vooral op drogere standplaatsen. Walberla is de naam van de berg in Zuid Duitsland waar deze selectie gevonden is.
Nette pollen grijsblauw blad. Goed bestand tegen droogte.