Grootbloemige Daglelie met donkerrode bloemen die een gele kelk hebben. Stevig, makkelijk en betrouwbaar.
Donkerrode bolletjes die mooi boven het grijsgroene blad staan. De bloemen lijken wel wat op die van Scabiosa, maar dan kleiner.
Iets kleiner dan de soort, verder vergelijkbaar. Mooie wijnrode bloemen die aan dunne stelen boven het grijsgroene blad staan.
Donkerrode scabiosa-achtige bloemen die aan dunne stelen boven het grijsgroene blad wiegen. Op te voedselrijke grond buigen de stelen te ver door en hebben de planten ook moeite om de winter door te komen.
Smal opgaande planten met dunne felrode bloei en grasachtig, taai blad. Ze vragen een warme droge plek in volle zon.
Klein grasje met opvallende donkere bloei aan iets overhangende aren. Zaait zich op onze rijke leemgrond uit. Oorspronkelijk niet inheems maar komt op steeds meer plekken verwilderd voor.
Lagere variëteit. Rijke bloei met lichtbruine pluimen.
In zachte winters wintergroen. Bloeit met koperkleurige bloeiwijzen die zilverkleurig afrijpen.
Laagblijvende Molinia, tot 80 cm, met mooie donkere aren. Hangt niet uit, blijft netjes rechtop staan.
Statige, groene variëteit. In het najaar verkleurt de plant okergeel met bruin.
Kleinere vorm van het inheemse pijpenstrootje. Groeit op vochtige, niet te rijke grond.
Nette groeiwijze met lange, smal blad en donkere aren. Hangt iets over.
Mooie middelhoge Molinia met rechtstaande bloeistelen en laag, overhangend blad. De bloei heeft inderdaad wel iets weg van fakkels, geelbruin en hoog boven het blad.
Lage Monarda in een opvallende kleur: heel hard roze, bijna rood. Monarda’s houden van goede grond en volle zon.