Dunne steeltjes met schitterende half hangende bloemen die niet helemaal wit zijn, eerder licht lilablauw en aan de binnenkant een schitterende tekening hebben: paarswit met een gele ring. IJle groeiwijze, geen plant die de aandacht trekt maar zeer de moeite waard. Voor goed afwaterende voedselrijke grond.
Grootse solitair met groot rond blad dat taai aanvoelt. Bleoit met grote wolken hele kleine bloemetjes, lijkt op Gipskruid.
Grootse solitair met groot rond blad dat taai aanvoelt. Bleoit met grote wolken hele kleine bloemetjes, lijkt op Gipskruid.
Onbekende Crambe. Afkomstig uit Uzbekistan, zou daar meer dan 2 mtr hoog worden. Ik ben benieuwd!
Schitterende Ridderspoor met gele (!) bloemen. Moeilijk te kweken en waarschijnlijk niet winterhard maar ik probeer het toch maar, ze zijn zo mooi. Groeit in Centraal Azië op warme droge hellingen in de volle zon.
Karthuizer Anjer. Komt hier en daar nog in het wild voor. Kleine pollen grasachtig blad en kleine, felgekleurde bloemen. Niet erg standvastig maar leuk in een losse beplanting of bloemenweide.
Langzame groeier met zachtrose bloemen in grote losse aren. De wortels van deze plant zijn wit, vandaar de soortnaam albus. De nederlands naam Vuurwerkplant dankt de plant aan de etherische olie de hij afscheidt. Bij warm windstil weer verdampt de olie en ontbrandt dan makkelijk. De plant heeft er verder geen last van.
Tweejarige: het eerste jaar worden rozetten gevormd, het volgende jaar bloeit de plant met grote verticale aren met bruin-gele bloemen. Sterft meestal af na de eerste bloei maar soms houden ze het een paar jaar langer vol.
Tweejarige: het eerste jaar worden rozetten gevormd, het volgende jaar bloeit de plant met grote verticale aren met bruin-gele bloemen. Sterft meestal af na de eerste bloei maar soms houden ze het een paar jaar langer vol.
Wollig Vingerhoedskruid. Tweejarige met okergele bloemen met een bijna witte onderlip. Groeit op open plekken waar het zaad kan kiemen, ook in droge, schrale plekken.
Geel Vingerhoedskruid. Tweejarige met zachtgele bloemen in kleine aren. Groeit op droge, stenige plekken in de zon.
Een Vingerhoedskruid uit Spanje, een halfheester die een warme, beschutte plek wil met zeer droge grond. De bloei is prachtig, een soort paarsbruin met oranje.
Vingerhoedskruid met een bijzondere kleur: een soort oranjebruin. Parviflora betekent ‘kleine bloemen’, gelukkig zitten er heel veel van die kleine bloemen aan een steel! Sterft meestal af na de bloei maar zaait zich licht uit.
Mooi, compact Vingerhoedskruid met opvallend bruinrode bloei. Blijft stevig staan, ook na de bloei en vormt dardoor een mooi silhouet. Niet tweejarig maar wel kort levend en uitzaaiend. Groeit in Noord Spanje op droge plekken in grasland en struwelen.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.
Bloeit iets vroeger dan andere Echinacea’s met bleekpaarse, afhangende bloemblaadjes. Vormt na enige tijd een lange penwortel die maakt dat de plant goed droogte verdraagt, kan niet tegen natte voeten. Voor een drogere plek dan E. purpurea.