Deze ondersoort uit Moldavië bloeit met tweekleurige bloemen: de hoed van de bloem is bleeklila, alleen de buitenste rand van iedere bloem is zachtgeel. Wordt ongeveer 140 cm hoog en groeit op vochthoudende grond, liefst uit de volle zon.
Witbloeiende Monnikskap met donkergroen, ingesneden blad en lange stelen. Groeit bij voorkeur op vochthoudende grondsoorten in niet te felle zon.
Loopt uit met iets rood blad, dat later groen verkleurt. Bloeit met de bekende blauwe Monnikskapbloemen. Bloeit iets vroeger dan Aconitum ‘Arendsii’ die soms een beetje mosterd na de maaltijd is.
Synoniem: Aconitum lycoctonum ssp vulparia. Zachtgeel bloeiende Monnikskap met donkere stelen en donkergroen blad. Groeit het liefst in halfschaduw op humusrijke grond maar in onze leemgrond doen ze het ook in de zon prima.
Variabele soort die tot voor kort onder Persicaria geschaard werden. Mooie solitairen die bloeien met witte pluimen in de zomer. Het zaad van deze plant kreeg ik uit Kazachstan.
Voorheen Persicaria polymorpha. Deze steriele selectie zou iets kleiner blijven dan de soort maar 150 cm wordt hij wel. Bloeit met witte pluimen, na de bloei verkleuren de bloemen naar donkerroze. Woekert absoluut niet!
Langzaam groeiende Zilverkaars met lange, iets vertakkende bloeiaren. De bloemen zijn wit en groeien uit roze knoppen. Bloeit het best in volle zon, daar wordt ook het blad het mooist paars maar vraagt dan wel een vochtige standplaats.
Prachtige verbetering van al die donkerbladige Cimicifuga’s. Deze blijft iets lager dan de meeste en heeft witte, soms iets rozige bloemen in enigszins overhangende aren. Heerlijk geurend!
Hoge zilverkaars, tot 180 cm!, met donker groen blad dat vooral op lichtere standplaatsen iets purper verkleurt. De bloemen zijn zo lang dat ze moeite hebben om rechtop te blijven staan en halverwege de aar doorbuigen.
Grote, schitterende planten die wat traag op gang komen. Het blad is glimmend groen en iets ingesneden, de bloemen staan aan lange stelen. De hoogste Zilverkaars in ons assortiment.
Misschien wel de mooiste Actaea. Sierlijke, enigszins hangende bloeiaren die bezet zijn met kleine witte bloemetjes. De aren zijn slank en staan aan dunne, vertakkende stelen waardoor de bloei elegant en transparant is. Groeit langzaam, het duurt wel even voor het een grote plant wordt.
Lage, natuurlijke plant, oorspronkelijk van het Koreaanse eiland Cheju. Glimmend groen, esdoornachtig blad en mooie rechte, vertakkende bloeiaren met kleine witte bloemetjes uit roze knopjes. Groeit snel dicht.
De witte zilverkaars met groen blad en late bloei, tot in oktober. Mooi in een bostuin.
Christoffelkruid. Bloeit in de voorzomer met losse witte pluimen. Na de bloei worden de bloemstelen rood en ontstaan opvallende witte bessen die een klein zwart oogje hebben. Makkelijk groeiend op iedere niet te droge plek uit de volle zon.
Opvallende plant met zilvergroen gekleurd, diep ingesneden blad en witte bloemen in het late voorjaar. Na de bloei worden de stelen roder en worden witte bessen gevormd die een klein zwart oogje hebben. Goede groeier voor niet te droge grond, liefst uit de volle zon.
De naamgeving bij Actaea (Cimicifuga) blijft onduidelijk. Dit soort heeft rechte witte bloeiaren en een meer spreidende groeiwijze dan andere Actaea’s, groeit dus sneller uit tot een grote pol. De bloemen zijn lang en mooi wit. Groenblad.